ลิขสิทธิ์ คือ สิทธิแต่ผู้เดียวที่จะทำการใด ๆ ตามพระราชบัญญัตินี้เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ทำขึ้น ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 4 “ลิขสิทธิ์” หมายความว่า สิทธิแต่ผู้เดียวที่จะทำการใด ๆ แก่งานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ทำขึ้น
แต่กฎหมายได้บัญญัติเป็นข้อยกเว้นไว้ว่า งานไม่มีลิขสิทธิ์ไว้ใน มาตรา 7 ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ที่ใครๆ สามารถทำได้และไม่ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่น
งานไม่มีลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 7 ได้บัญญัติไว้ว่า สิ่งต่อไปนี้ไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ ได้แก่
(1) ข่าวประจำวัน และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่มีลักษณะเป็นเพียงข่าว สารอันมิใช่งานในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ
(2) รัฐธรรมนูญ และกฎหมาย
(3) ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือโต้ตอบ ของกระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่น
(4) คำพิพากษา คำสั่ง คำวินิจฉัย และรายงานของทางราชการ
(5) คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่างๆ ตาม (1) ถึง (4) ที่กระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่นจัดทำขึ้น
เหตุที่กฎหมายบัญญัติว่างานดังกล่าวไม่มีลิขสิทธิ์ เนื่องจากเป็นงานที่หน่วยงานราชการเป็นผู้จัดทำขึ้น เพื่อเป็นการส่งเสริม และเผยแพร่ข้อมูลดังกล่าว เพื่อเป็นประโยชน์ต่อประชาชน ใครๆ ก็สามารถทำงานดังกล่าวได้โดยไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ และไม่ถือว่าเป็นการทำซ้ำ ดัดแปลง และสามารถเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้
ผมจะอธิบายเป็นข้อๆ ดังนี้ครับ
(1) ข่าวประจำวัน และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่มีลักษณะเป็นเพียงข่าว สารอันมิใช่งานในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ
กรณีเป็นข่าวประจำวัน หากมีการรวบรวมนำมาวิเคราะห์มาเป็นบทความของตนเอง แบบนี้ก็ถือว่าข่าวประจำวันก็เป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ได้ครับ
(2) รัฐธรรมนูญ และกฎหมาย
กรณีกฎหมายไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์นะครับ เพราะได้รับการยกเว้นตามมาตรา 7 (2) แต่ถ้านำเอากฎหมายมาวิเคราะห์กฎหมาย โดยนำมาเขียนเป็นบทความกฎหมายโดยใช้ความรู้ความสามารถความวิริยะอุตสาหะของตนเองก็ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ครับ
(3) ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือโต้ตอบ ของกระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่น
เนื่องจากระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือโต้ตอบ เป็นงานที่หน่วยงานราชการออกจึงไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ แต่ถ้าเป็นระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือโต้ตอบที่ออกโดยหน่วยงานเอกชนหรือบุคคลเป็นผู้ออกก็เป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ครับ
(4) คำพิพากษา คำสั่ง คำวินิจฉัย และรายงานของทางราชการ
กรณีคำพิพากษาของศาลไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์นะครับ แต่ถ้านำเอาคำพิพากษามาคัดย่อมาเขียนเป็นบทความโดยใช้ความรู้ ความสามารถ ความวิริยะอุตสาหะ คำพิพากษาก็ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ครับ
(5) คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่างๆ ตาม (1) ถึง (4) ที่กระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่นจัดทำขึ้น
คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่างๆ ตาม (1) ถึง (4) ต้องเป็นการกระทำโดยหน่วยงานราชการนะครับ จึงจะถือว่าไม่ใช่งานอันมีลิขสิทธิ์ตาม (5) นี้ แต่หากเป็นคำแปลหรือการรวบรวมสิ่งต่างๆ ดังกล่าว โดยหน่วยงานเอกชนหรือบุคคล ผลงานนั้นก็ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์เช่นกันครับ
สรุปคือ งานอันไม่มีลิขสิทธิ์ได้บัญญัติไว้ในมาตรา 7 ของตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ใครๆ ก็สามารถทำได้ไม่ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ครับ หรือสามารถรับชมคลิปเพิ่มเติมได้ที่ คลิก>>https://shorturl.asia/ihkQJ
440 ผู้เข้าชมเว็บไซต์, 4 views today