คำว่า “ตอแหล” หลายๆ คนเคยได้ยินคำนี้มาบ้างแล้ว หรือบางคนก็เคยใช้คำนี้ด่าคนอื่น หรือบางคนก็เคยถูกคนอื่นใช้คำนี้ด่าก็มี เพราะคำว่า “ตอแหล” เป็นคำที่บางคนใช้ด่าคนอื่นด้วยความสนุกปาก แต่คนที่ถูกด่านะสิ ไม่สนุกด้วย คำนี้คำเดียว จึงมีเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาลมาแล้วนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า จำเลยด่าโจทก์ว่า “อีตอแหล” ทำให้โจทก์โกรธ โจทก์จึงฟ้องจำเลยข้อหาดูหมิ่นซึ่งหน้า จำเลยต่อสู้คดี และมีการต่อสู้คดีถึงสามศาล จนกระทั่งศาลฎีกาได้มีคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8919/2552 วินิจฉัยว่า การดูหมิ่นผู้อื่น หมายถึง การดูถูกเหยียดหยาม สบประมาท หรือทำให้อับอาย การวินิจฉัยว่าการกล่าววาจาอย่างไรเป็นการดูหมิ่นผู้อื่นหรือไม่ จึงต้องพิจารณาว่าถ้อยคำที่กล่าวเป็นการดูถูกเหยียดหยาม สบประมาทผู้ที่ถูกกล่าว หรือทำให้ผู้ที่ถูกกล่าวอับอายหรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นก็ถือได้ว่าเป็นการดูหมิ่นแล้ว เมื่อตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้ความหมายคำว่า “ตอแหล” ว่า เป็นการด่าคนที่พูดเท็จ ซึ่งมีความหมายในทางเสื่อมเสีย การที่จำเลยกล่าวถ้อยคำดังกล่าวต่อผู้เสียหายจึงเป็นการด่าผู้เสียหาย เป็นการดูถูกเหยียดหยามและสบประมาทผู้เสียหายว่าเป็นคนพูดเท็จ จึงเป็นการดูหมิ่นผู้เสียหายอันเป็นความผิดตาม ป.อ. มาตรา 393
ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 บัญญัติว่า ผู้ใดดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้าหรือด้วยการโฆษณา ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
จะเห็นว่าศาลฎีกาได้หยิบยก คำว่า “ตอแหล” มาจากพจนานุกรมฉบับบัณฑิตยสถาน ซึ่งมีคำความหมายว่า พูดเท็จ, พูดปั้นเรื่อง, (มักใช้เป็นคำด่า) ซึ่งมีความหมายในทางเสื่อมเสีย เป็นการดูถูกเหยียดหยามสบประมาท
ถึงแม้ความผิดดูหมิ่นซึ่งหน้า ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 จะมีโทษเล็กน้อย เพราะเป็นความผิดลหุโทษ จำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ถ้าคนถูกด่าเอาเรื่องขึ้นมา เมื่อคดีขึ้นสู่ศาล ศาลอาจจะกำหนดโทษปรับเพียงอย่างเดียวก็ได้ แต่ก็ไม่คุ้มกับประวัติที่ต้องเสียไป ต้องมีประวัติอาชญากรรม ขึ้นโรงขึ้นศาล เสียทั้งเงิน ทั้งเวลา เสียค่าทนายความ ทางที่ดีอย่าไปด่าใครว่า “ตอแหล” หรือถ้ามีคนมาด่าคุณว่า “ตอแหล” คุณสามารถดำเนินคดีข้อหาดูหมิ่นซึ่งหน้าได้ตามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 หรือสามารถรับชมคลิปได้ที่ คลิก>>https://bit.ly/3GGAIAb
79,736 ผู้เข้าชมเว็บไซต์, 4 views today